Eski savaşların olmazsa olmazı barut nasıl bulundu? - Çinli Simyacılar

Pek çok akademisyen, barutun Çin’de icat edildiğine katılır. Tam tarihi veya tam olarak nasıl keşfedildiğini kesin olarak belirlemek zordur.

Eski Sanskrit metinlerinde, patlayıcı bir karışım oluşturmak için formüller olarak yorumlanabilecek bazı belirsiz referanslar bulabiliriz, fakat bu metinlerin son derece özlü bir şekilde yazıldığını ve bu yazıların objektif bir yorumunun çok zor olduğunu aklımızda tutmak zorundayız.

Barutun neden Asya’da ortaya çıktığına ve dünyanın başka yerlerinde bulunmadığına dair yoğun tartışmalar, o zamandaki ilerlemenin nasıl gerçekleştiğinin anlaşılmasıyla netleştirilebilir. Çinli simyacılar sürekli bir ölümsüzlük iksiri bulmaya çalıştılar.

Avrupa’da bu durum biraz daha farklıydı, çünkü onlar altın yapmak için yol arıyorlardı. Çinli simyacılar yaşamı süresiz uzatabilecek bir tedavi veya iksir yapmak istiyorlardı. Bu etki ilk bakışta önemsiz gibi görünüyor, ancak Taocu metinlerinde kaydedilen ilk karışımlara bakarsak, ilk bileşenlerden birinin bal olduğunu ve yutmaya daha uygun olduğunu görüyoruz.

Elbette birçok erken deney, ölümcül ve felaketlerde sona ermiştir. Bilim varolmamıştı ve ilerleme ve yenilik, deneme yanılma yoluyla yapıldı. Eski belgeler baruta siyah toz olarak da değinir ve ana maddeler olarak yaygın olarak uygulanmış bir tuz, kömür ve kükürt karışımından söz ederler. İlk önce bu bileşenlerin miktarı değişti, ancak en uygun %75 oranındaki tuzpetre, %15 sülfür ve %10 odun kömürü karışımıyla sonuçlandı.