Ren geyiği ultraviyole ışığı görebilen tek memeli türüdür, karlı manzaralarda erken yırtıcıları keşfetmelerine yardımcı olur.

Ren geyiği ve caribou aynı şeydir.

Tarihsel olarak, Avrupalı Asya ren geyiği ve Amerikan Caribou farklı türler olarak kabul edildi, ama aslında bir ve aynı. Hayvanın yaşadığı bölgeye göre bölünmüş iki büyük ren geyiği grubu, tundra ve ormanlık bölgelerdir, küresel konumlar değildir.

Ren geyiğinin cinsiyetini söylemek her zaman kolay değildir.

Çoğu geyik türünde, sadece erkek boynuzları büyütür, ancak bu çoğu ren geyiği için geçerli değildir. Bazı popülasyonlarda kadınlarda boynuz bulunmamasına rağmen, çoğunda bulunmaktadır. Yılın belirli zamanlarında, geyik boynuzlarını kontrol ederek bir geyiğin cinsiyetini hala söyleyebilirsiniz. Bunun nedeni, erkeklerin kışın ya da ilkbaharda boynuzlarını yitirmeleridir, ancak kadınlar yaz aylarında onlarınkini bırakmaktadır. Dişiler erkeklerden önemli ölçüde daha küçüktür, ancak özellikle büyük bir dişi veya küçük bir erkeğe rastlarsanız atılabilir.

Credit: © Torbjrn / Fotolia

Ultraviyole ışığı görebilen tek memeliler: Ren geyikleri

İnsan görüşü 400 nm civarında dalga boylarında kesilirken, geyikler 320 nm’ye kadar görebilir. Bu, gözden kaçıracakları şeyleri görmelerine yardımcı olmak için yeterli. Beyaz kürk ve idrar gibi şeyleri insanlar karda zor görebilir, hatta imkansızdır, ama ren geyiği için, yüksek kontrastlı görünürler.

Ren geyiği, soğuk ortamlarda yaşam için ideal olarak tasarlanmıştır.

Tundradaki hayat zor, ama şaşırtıcı evrimsel gelişmeleri sayesinde ren geyiği soğuk ortamlarda daha kolay yaşar. Burunları, nefes aldıkları havayı akciğerlerine girmeden önce ısıtmak ve havadaki suyu yoğunlaştırmak için özel olarak adapte edilmişlerdir, ki bunlar daha sonra mukoza zarlarını nemli tutmak için kullanırlar. Onların kürkleri, sadece mükemmel bir yalıtım sağlamakla kalmıyor, aynı zamanda onları suda hareket ettiriyor ve bu aynı zamanda göç ederken büyük nehirler ve göller arasında nasıl seyahat ettiklerinin cevabı.

Toynakları bile özeldir. Yazın, zemin ıslak olduğunda ayak pedleri yumuşar ve ekstra çekiş sağlar. Kışın, kaygan karda ve buzda çekiş sağlamak için kullanılan toynaklarının kenarlarını açığa çıkarır.

Tüm ren geyiği göç etmese de, bazıları başka herhangi bir göç eden kara memelisinden daha fazla seyahat eder.

Kuzey Amerika’da yaşayan bir geyik popülasyonunun birkaç popülasyonu, yılda yaklaşık 23 mil uzakta, yılda 3,100 mil üzerinde seyahat ediyor. En yüksek hızda, bu ren geyiği saatte 50 mil koşabilir ve saatte 6,2 mil hızla yüzebilir. İlkbaharda, göç sürüleri 50.000 ila 500.000 birey arasında değişmektedir, ancak kış aylarında, geyikler çiftleşme mevsimine girerken ve kâküller arasındaki rekabet kalabalığa ayrılmaya başladıkça gruplar daha küçüktür. Birçok sürü hayvanı gibi, buzağılar da hızlı yürümeyi öğrenir - doğdukları sadece 90 dakika içinde, bir bebek geyiği zaten koşabilir.

Kaynak: Wikimedia Commons

Ren geyiği birçok kültürün hayatta kalmasında önemli rol oynamıştır.

İskandinavya ve Kanada’da, ren geyiği avı, modern çağlarda Mezolitik ve Neolitik dönemlerden aşiretlerin yaşatılmasına yardımcı oldu. Norveç’te, Ren geyiği tuzaklarını, taş çitleri ve Taş Devri’ne kadar uzanan yay dinlenme yerlerini bulmak hala yaygındır. Ve İskandinavya’da, ren geyiği hala popüler bir et, taze, konserve ve kurutulmuş formlarda marketlerde satılıyor. Hemen hemen tüm hayvanların organları yenilebilir ve çoğu bölgede geleneksel yemeklerin çok önemli bileşenleridir.

Kuzey Amerika’da Inuit’liler, binlerce yıl boyunca yiyecek, giyecek, barınak ve aletler için yaratıkları hala kullanıyorlar. Bu kabilelerin çoğu hala et satmayı engelleyen ve her bir av gezisinde öldürecekleri sayıyı sınırlayan geleneksel uygulamaları takip ediyor.

Daha güneyde çok yaşadılar.

Ren geyiği, dünyanın yalnızca kuzey bölgelerinde yaşarken, dünyanın daha serin olduğu ve insanların daha az tehdit oluşturduğu durumlarda, toprakları daha büyüktü. Aslında, Ren geyiği Pleyistosen döneminde Nevada, Tennessee ve İspanya’da yaşardı. Son birkaç yüzyılda habitatı önemli ölçüde küçülmüştür. 19. yüzyılda, Ren geyiği hala Güney Idaho’da yaşıyordu.