Soyut sanat daha büyük fikirlere yönlendiriyor ve detaylardan uzaklaştırıyor

Tanımlanamayacak bir resmin yakın hatlarına bakmak, soyut sanata bakmanın iyi yanlarından biridir. Yeni araştırmalar, soyut sanatın zihniyetimizi tam anlamıyla değiştirebilecek niteliklere sahip olduğunu öne sürüyor.

Üç deney boyunca, Columbia Üniversitesi’ndeki bilim insanları soyut sanatın “psikolojik uzaklık” uyandırma eğiliminde olduğunu keşfetti. Psikolojik uzaklık, olayların veya nesnelerin kendimizden ne kadar uzakta olduğunu temsil etmenin bir yoludur. Örneğin, yarın gerçekleşecek bir piknik psikolojik olarak yakındır, ancak gelecekte bir yıl olacak bir psikolojik olarak uzaktır.

Columbia Üniversitesi’nde yardımcı psikoloji profesörü olan çalışma arkadaşı yazar Daphna Shohamy, Inverse’e, psikolojik olarak uzak anların ayrıntılardan ziyade kavramları temsil ettiğini söyledi - bir günlük her şeyi planlama yerine piknikte arkadaşlarla birlikte olma hissi gibi. Soyut sanat, bu duygulardan faydalanmamıza yardımcı olur, çünkü bilişsel durumumuzu somut detaylardan uzaklaştırır ve soyut fikirlere doğru yönlendirir.

Shohamy, “Bu, sanatın genel bilişsel durumumuz üzerinde, olayları algılama ve karar verme şeklimizi değiştirmekten ne kadar hoşlandığımızın ötesinde bir etkisi olduğu anlamına geliyor.”

Shohamy ve meslektaşlarının bulguları pazartesi günü Proceedings of the National Academy of Sciences’da yayınlandı.

Soyut sanat fikirlerinizi değiştiriyor

Gerçekçi bir resme baktığınızda, ne gördüğünüz zaten açık (en azından ilk bakışta): insanlar, hayvanlar ve nesneler gibi tanıdık şekilleri tanıyacaksınız. Ancak soyut sanata baktığımızda, beynin tam olarak neye baktığınızı söylemek için daha az tanınabilir tabelası var.

Aslında, göz izleme ve beyin görüntüleme, soyut sanata baktığımızda, bazı nesnelere odaklanmak yerine, gözlerimizi resmin etrafında “küresel olarak” hareket ettirme eğiliminde olduğumuzu göstermektedir. Örneğin, Jackson Pollock’un fraktal resimlerine yanıt olarak göz hareketlerini analiz eden bir 2011 çalışması, insanların tüm tuval boyunca eşit olarak hareket etme eğiliminde olduğunu buldu.

Bu yakın tarihli makalenin yazarları bu evrensel bakış açısını “keşif stratejisi” olarak adlandırmaktadır. Esasen, bu resimde anlam arıyoruz. Bir resim ne kadar soyutsa, araştırmacılara “iz, anlam, fayda ve değer” ataması için izleyiciye o kadar fazla önem verilir.